Ongeveer 8 weken na de operatie ben ik een avond gaan shoppen in Haarlem. Eerst weer even een mooi donker kleurtje in mijn haar bij de kapper en daarna op jacht naar… Mooie lingerie! Na al die maanden leven in sportbeha’s of anderszins oncharmants was ik enorm toe aan iets moois. Het was ook een…
Categorie: Persoonlijke Challenge 2018-2019
Borsten: What’s new! [1]
Eerst even vertellen waarom het twee maanden heeft geduurd dat er weer een nieuwe blog van mij verschijnt… Een nieuw begin na een ziekteproces kost tijd. Werk opstarten, sociale contacten op pakken, verwerkingsproces en niet onbelangrijk; ik had nog een operatie te gaan. Mijn borstreconstructie afgelopen november 2019. In eerste instantie was het een hele…
Tranen, symbool van leven
Wie is er niet af en toe verdrietig om wat voor een reden dan ook? Verdriet, tranen, huilen is voor mij soms ook een vorm van (prikkel)verwerking wanneer er veel op mijn, figuurlijke, bordje ligt. Wanneer je te maken hebt met rouw en verliesverwerking doorloop je , als het goed is, verschillende fases van (verlies)verwerking….
Ride for the Roses 2019
Het is al weer even geleden dat ik een blog heb gepost. Eind juli na mijn vakantie in Valencia. Dat is 3 maanden geleden. Jammer, want ik vind schrijven zo leuk en heb eigenlijk zo veel om te delen. Maar zo gaat dat blijkbaar… Ik ben weer begonnen met werken, druk met mijn sociale activiteiten…
Veerkracht
Vorige week was een goed voorbeeld van een tegenslag waarbij het nodig was om een beetje veerkracht te hebben. Ondanks een jaar hard werken is het Mimi niet gelukt om dit schooljaar haar VWO-diploma te halen. Zulk nieuws komt hard aan en is een flinke tegenvaller. Voor haar, voor ons. Wat had ik het haar…
Wat een week
Op sommige dagen pak ik mijzelf gewoon bij elkaar, wandel het strand over met mijn hoofd vol in de wind om vervolgens terug te komen en de dingen te doen waar ik tegen op zag. Maar afgelopen maandag voelde ik mij wat minder optimistisch en dat gevoel ging niet echt weg. Achteraf snap ik wel…
Mijn leven (be)leven
Als je bijna klaar bent met een chemotraject verheug je je heel erg op de fase er na, zonder ziekenhuisbezoeken voor infuus en controle. Maar dan is het zover en merk je pas hoe ver je van je gewone, dagelijkse leven hebt afgestaan. Voorzichtig pakte ik na de chemo de draad weer op. ‘Gewoon waar…
Voorzichtig weer beginnen met wielrennen
In maart 2017 was ik enthousiast begonnen met krachttraining in de sportschool, maar een nieuwe liefde, mijn drukke werkzaamheden en het leven als alleenstaande moeder met twee dochters (toentertijd 15 en 19) zorgden ervoor dat na 8 weken mijn prioriteiten ergens anders kwamen te liggen. Duidelijk niet bij het sporten in de sportschool. Het strand ligt…
Focus op herstel
Uit onderzoek is gebleken dat meer bewegen bijdraagt aan een betere lichamelijke en geestelijke gezondheid, een hogere levenskwaliteit en er zijn aanwijzingen dat het de kans op terugkeer van kanker vermindert. Leuk gezegd, maar hoe doe ik dat? De middag nadat ik te horen kreeg dat het chemotraject klaar was heb ik mijn fysiotherapeut gemaild om…
Start nieuwe fase: hormoonbehandeling
Op het moment dat de oncoloog mij vertelde dat ik pas weer over vier weken naar het ziekenhuis hoefde te komen voor controle was ik superblij! Vier weken geen gedoe aan mijn lijf, geen gesprekken met artsen, geen troep in mijn lijf! Maar jeetje wat vliegen die weken voorbij. En dan ineens staan de afspraken…
lizschrijft.com 